Voor de Barendrechter, van dichtbij en met resultaat — terugblik op 2022

Als raadslid is mijn belangrijkste taak om de stem van de Barendrechter te laten horen. Niet vanuit een kantoor, maar in direct contact met inwoners, organisaties en professionals die onze gemeenschap elke dag draaiend houden.
2022 was een jaar van luisteren, doorvragen én doorpakken – in buurten, zorginstellingen, scholen en de raadszaal. In deze terugblik deel ik wat we samen hebben bereikt: van zorg en armoedebestrijding tot jongerenparticipatie, duurzaamheid en leefbaarheid.

Dicht bij de Barendrechter
Ik bezocht talloze plekken waar het echte leven zich afspeelt: van woonzorgcentra tot jeugdorganisaties en buurtinitiatieven. In instellingen als Laurens Borgstede, De Toekomst en De Elf Ranken sprak ik met ouderen en medewerkers over hun dagelijkse zorgen. Wat mij raakte, was hoe kleine dingen – een hobbelig pad of het ontbreken van een rustplek onderweg – grote obstakels kunnen vormen voor wie minder mobiel is. Zulke signalen verdienen directe actie, en die heb ik overgebracht aan het college om de toegankelijkheid te verbeteren.

Tegelijkertijd gaat betrokkenheid verder dan beleid alleen. Daarom werkte ik samen met Stichting Present, die vrijwilligers koppelt aan mensen die hulp nodig hebben door ziekte, armoede of een klein sociaal netwerk. Op 23 november 2022 hielpen we samen de tuin van de Zorgnijverij winterklaar te maken – een klein gebaar met groot effect voor de bewoners. Ook namen we deel aan sociale activiteiten om eenzaamheid tegen te gaan. Zo genoten bewoners van Laurens De Elf Ranken van een middag vol spelletjes en muziek, en werden ouderen van de afdeling psychogeriatrie in Borgstede op 14 december 2022 verrast met versgebakken appeltaart en een warm gesprek.

Deze momenten herinneren eraan dat politiek niet alleen over besluiten gaat, maar over nabijheid en aandacht – daar waar mensen elkaar echt zien.

Jongeren en gelijke kansen
Jongeren verdienen een eerlijke kans om hun stem te laten horen. Daarom sprak ik met de initiatiefnemers van de Jongerenraad, en zette ik het onderwerp menstruatiearmoede op de kaart – een taboe dat in veel gezinnen nog steeds werkelijkheid is. De motie die ik hierover indiende zorgde ervoor dat het gesprek over gelijke kansen nu ook in Barendrecht gevoerd wordt.

Met De Jonge Krijger ging het gesprek over jongeren tussen 16 en 27 jaar die moeite hebben om een plek op de arbeidsmarkt te vinden. En met de kinderburgemeester sprak ik over verkeersveiligheid en pestgedrag – thema’s die bepalend zijn voor hoe kinderen opgroeien in onze gemeente.

Ook de inclusieve arbeidsmarkt kreeg mijn volle aandacht. Samen met Impuls & Woortblind sprak ik over neurodiversiteit – mensen met ADHD, ADD of dyslexie die vaak buiten de boot vallen, terwijl juist hun creativiteit en vernieuwende blik waardevol zijn. Ik pleit ervoor om meer basisbanen en kansen te creëren binnen de gemeente en het lokale bedrijfsleven, zodat iedereen mee kan doen.

Mijn overtuiging blijft dat elke jongere in Barendrecht zijn talent moet kunnen ontwikkelen – ongeacht achtergrond of omstandigheden.

Stijgende prijzen en armoedebestrijding
De hoge inflatie en stijgende energiekosten in 2022 raakten ook in Barendrecht steeds meer huishoudens. Tijdens mijn werkbezoeken werd al snel duidelijk dat veel gezinnen moeite hadden om de eindjes aan elkaar te knopen. De maatschappelijke gevolgen van deze prijsstijgingen vormden een rode draad in mijn werk dat jaar.

Om signalen direct bij de bron te horen, bezocht ik drie belangrijke organisaties:

• De Voedselbank Barendrecht (24 februari 2022)
• Stichting Kledingbank UnieK (9 september 2022)
• Stichting Leergeld (21 november 2022)

Bij al deze bezoeken stond één vraag centraal: hoe zorgen we dat mensen niet alleen geholpen worden, maar ook structureel uit hun kwetsbare situatie kunnen komen?

Bij de Voedselbank werd duidelijk dat het ontbreken van goede nazorg na schuldhulpverlening ertoe leidt dat mensen afhankelijk blijven van voedselpakketten. Zonder structurele begeleiding vallen velen na verloop van tijd terug – een patroon dat ik ben gaan aanduiden als de afhankelijkheidscyclus.

Ook bij Stichting Leergeld kwam naar voren dat gezinnen vaak vastlopen tussen de regels. Doorverwijzingen naar andere instanties worden niet altijd opgevolgd, waardoor gezinnen in een grijs gebied blijven hangen.

Vergelijkbare signalen hoorde ik bij het financieel ontzorgen van statushouders. Door systeemfouten en dubbele afschrijvingen raken gezinnen soms zonder leefgeld, waardoor zij juist in de schuldhulpverlening terechtkomen – het tegenovergestelde van wat “ontzorgen” zou moeten betekenen.

Deze concrete observaties leidden tot politieke actie. Ik diende een motie in over de Voedselbank. Daarnaast stelde ik schriftelijke vragen over het financieel ontzorgen van statushouders, met als doel gezinnen daadwerkelijk financieel zelfredzaam te maken.

Omdat de stijgende prijzen niet alleen de laagste inkomens troffen, stelde ik ook vragen over de oplopende energielasten voor inwoners met slecht geïsoleerde woningen (energielabel E, F of G). Ik drong aan op extra duurzaamheidsmaatregelen en riep het college op om in gesprek te gaan met verhuurders over tijdelijke huurverlagingen. Zo kregen de maatschappelijke noden die ik in de wijken hoorde, een directe vertaling in het politieke debat – met als doel dat Barendrechters niet alleen geholpen worden bij problemen, maar ook perspectief krijgen op structurele verbetering.

Ook duurzaamheid stond op mijn agenda. Bij het Repair Café zag ik hoe inwoners zich inzetten voor hergebruik en een circulaire economie. Zulke initiatieven verdienen steun – niet alleen vanwege het milieu, maar ook omdat ze mensen samenbrengen.

Veiligheid en leefbaarheid
Een veilige en leefbare buurt vraagt om samenwerking. Ik sprak met wijkbrandweervrouw Amanda van Kuijk over brandveiligheid, vooral bij kwetsbare groepen, en met Buurtpreventie Barendrecht en de Advieslijn Woonoverlast over hoe buurtproblemen vroegtijdig kunnen worden aangepakt.

Veiligheid begint bij betrokkenheid, en dat geldt net zo goed voor bewoners als voor de overheid. Samen kunnen we veel ellende voorkomen door tijdig signalen op te vangen en elkaar te helpen.

Van signalen naar beleid
Bezoeken leveren pas echt iets op als ze leiden tot actie. Daarom bracht ik in 2022 diverse onderwerpen op de politieke agenda.

Zo vroeg ik aandacht voor huisvesting van ouderen met een ZZP4-indicatie, die tussen wal en schip dreigen te vallen nu nieuwe zorglocaties zich vooral richten op zwaardere zorg. Ook kaartte ik het probleem van overbelaste mantelzorgers aan en drong ik aan op voldoende respijtzorg om hen tijdelijk te ontlasten.

Op het gebied van integratie stelde ik vragen over de kwaliteit van taalscholen, de financiële begeleiding van statushouders en de overvolle schakelklassen op basisscholen. Want wie nieuw begint in Barendrecht, verdient een eerlijke start – zonder dat de druk op bestaande voorzieningen te groot wordt.

Na het incident met het instortende plafond van winkelcentrum Carnisse Veste vroeg ik om structurele inspecties van openbare gebouwen, zodat veiligheid niet pas een thema wordt nadat er iets misgaat. Ook drong ik aan op het herstarten van het overleg ‘Veilig’ tussen gemeente, politie en handhaving.

Sterk bestuur en digitale inclusie
Binnen de raad stelde ik, samen met GroenLinks, vragen over de ontmanteling van de BAR-organisatie. Het was belangrijk om helder te krijgen wat de gevolgen waren voor personeel, lopende contracten en financiën.

Daarnaast agendeerde ik het thema digitale toegankelijkheid. De gemeentelijke website had in 2022 nog een lage toegankelijkheidsscore (‘D-status’), terwijl digitale inclusie essentieel is voor inwoners die afhankelijk zijn van online dienstverlening. Ik pleit voor een gemeente die digitaal gastvrij is voor iedereen.

Samen verder
2022 was een jaar van luisteren, leren en resultaat boeken. Elk gesprek, elke vraag en elke motie had één doel: ervoor zorgen dat Barendrechters zich gehoord en gesteund voelen – of ze nu jong of oud zijn, werken of mantelzorgen, huren of ondernemen.

In 2023 en daarna blijf ik mij inzetten voor een Barendrecht waarin iedereen kan meedoen, zich veilig voelt en vertrouwen heeft in de politiek. Want verandering begint niet in Den Haag, maar hier – in onze wijken, scholen en zorginstellingen. Daar waar Barendrechters elkaar écht ontmoeten.

U kunt meer details over deze en andere activiteiten lezen via onderstaande link:

10-Behaald-resultaten-jaar-2022